Tuesday, 26 February 2013

အပိုင္းအစ ၆

အခ်စ္ဆုိတာ နွစ္ဦးလံုးထပ္တူညီမ်ွၿဖစ္ဖို ့က အခက္ဆံုးတခုပဲ
သူ႕ကုိငါအရမ္းခ်စ္လို႕ သူငါကုိအဲဒီလုိျပန္ခ်စ္ရမယ္လို႕
သတ္မွတ္ထားလို့မရဘူး....အသြားတိုင္အၿပန္ရွိတယ္ဆိုတာလဲ
မွားတတ္ပါတယ္......
ကိုယ္သူကို ဒီေလာက္ခ်စ္ခဲ့တာပဲ....ဘာလိုသူကတၿခားတစ္ေယာက္နဲ ့
ေပ်ွာ္ရြႊင္ေနတာလဲ..လိုက္သ၀န္တိုေနလဲ အပိုပါပဲ....
ဒါေၾကာင့္...ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူဟာ ဘယ္သူကိုခ်စ္ခ်စ္ေပါ့
ဒိီတိုင္းလြတ္ေပးထားလိုက္တာ ပိုေကာင္းပါတယ္...
ကိုယ္ကိုခ်စ္တဲ့သူကိုလဲ ကိုယ္မခ်စ္နုိင္လဲ
သူ႕အခ်စ္ကုိအသိအမွတ္ေလးျပဳဖုိ႕ေတာ့လုိအပ္ပါတယ္...

ဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝဝ
နင့္ငါကို ခ်စ္ေနပါေသးတယ္ဆိုတာ
ငါ ခဏခဏ မက္ခဲ႔တဲ႔စိတ္ကူးယဥ္ အိမ္မက္ပါ....
မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာလည္း ဘယ္သူမွမေျပာခင္
ငါႀကိဳသိတဲ႔အရာပါ....
ဒီလိုပါပဲ...ဒီလိုနဲ ့
မၿဖစ္နုိင္ေတာ့တဲ ့ အိပ္မက္ကိုလဲ လက္မလြတ္နုိင္ခဲ့ၿပန္ဘူး
စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္မက္ေနတံုေလ.........................
ၾကိဳသိေနခဲ့တဲ့အရာတခုကိုလဲ....
မ်က္စီမွိတ္ထားၿပီး....မသိခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနခဲ့ရတယ္.......

No comments:

Post a Comment